Afrika seyahati dendiğinde aklıma ilk gelen, o gülen yüzleriyle çocuklar. Meraklı bakışlarıyla bize yaklaşmaları ve gülümsemeleri…Afrika’ya on yıldır seyahat ediyorum, son iki yıldır Benin’e gitmekteyim. Daha önceleri sağlık ekipleriyle lojistik destekte bulunuyordum. Afrika’da her an duygulanırsınız. Doğallıkları, çaresizliğe alışmışlıkları, küçücük şeylerle mutlu olmaları…Dokunmanızla mutlu olmaları. Afrika’da gittiğimiz her yerde bizi özenle karşılamaları, bizleri çok mutlu ediyor. Kimi dualarla, kimi çalgılarıyla, kimileri kalabalıklarıyla bizleri karşılarlar.

Su kuyusu açılırken çok kalabalık oluyor etrafımız. Ve kalabalığı gören çok insan da bize katılır. Biz onlara kendi dilleriyle kuyuların onlara ait olduğunu ve kuyuyu açanların onlara hediye olarak su kuyusunu açtırdığını belirten küçük bir konuşma sonrası açılış yapıyoruz. Ve sonra yerel müzik eşliğinde onlarla dans ediyoruz. Onlar mutlu, biz de mutlu olarak onlardan ayrılıyoruz.

Afrika’da gittiğimiz yetimhane, yerleşim yerlerinde birçok dağıtımlar yapıyoruz. Kurban kesiyoruz, sıcak yemek, erzak dağıtıyoruz. En kalıcı ve sürdürülebilir olanları belirlemeye çalışıyoruz. Bunların başında bağışlarla alınan dikiş makineleri ve kurulan dikiş atölyelerinde dikilen eşyalar ile gelir elde edilmesi kalıcı bir üretim oluşturması geliyor.

Geçenki seyahatte bir yetimhanedeki yataklar dikkatimizi çekmişti. Nevresim işi onları yoracağı için sünger yatak almayı planlıyoruz. Ve bir yetimhanede kalıcı ne olabilirse onlarla ilgileneceğiz.

Afrika insanlarının mutluluk oranı…Bence oldukları durumdan memnun gibiler. Sadece benim üzüldüğüm bilmedikleri tatları tattırıp devamlılığını getiremediğimiz şeyler üzüyor beni. Ve yeterli miktarda yardım yetmemesi çünkü yoksulluk çok büyük derecede.

Afrika sıcağı etkili. Bazı aylar aşırı yağışlı olabiliyor. Bizlerin de bu duruma göre seyahatler düzenlememiz gerekli.

Afrika seyahatleri hayatımda çok şeyi değiştirdi. Her şeyimizin olduğu ve şükrünü getiremediğimiz bir yaşantı sürdüğümüz gerçeğini her gidiş gelişimde hatırlatıyor. Ve biz bunu kısa sürede unutuyoruz.

Afrika insanı bende karşılıksız sevmenin kıymetini öğretti. Sadece sevginin ve tek bir bakışın insanların size yaklaştırdığını gösterdi. Çok seviyorum onları. Seyahatlerde en eğlendiğimiz anlar, çocuklarla yapılan etkinlikler oluyor. Dans ediyoruz, aynı dili konuşmasak da şarkılar söylüyoruz. Ben kadınlarla dans etmeyi çok seviyorum.

Afrika seyahatinde beni zorlayan şey, özellikle çocuklardan ayrılmak. Her seferinde döndüğümüzde adaptasyon sorunu yaşamak. Ocak seyahatinde minik parçalarımı orada unutmuşum gibi çok üzüldüm. Evde ilk gece uykuya geçerken çok ağladım. O minik gülen suratları orada bırakmıştım çünkü.

Afrika da yaşıyor olsaydım, çocuklar ilgi alanım olurdu. Eğitim ve büyümeleri ile ilgilenirdim. Kuyu açılışları yaparak yaşamın akışını değiştirmelerini sağlardım. Tarım yapılacak bölgelerde onları tarıma teşvik ederdim. Kadınları da üretime teşvik edip, el sanatları alanına yönlendirirdim.