2023’e en sevdiğimiz, en mutlu olduğumuz işi yaparak girdik. Gönüllülük yaparak…
İlk gönüllü Afrika seyahatimin hissettirdikleri ve öğretileri ikinci gönüllü seyahatimin kaçınılmaz olacağını zaten bana göstermişti, bir yazımda şöyle bir söz vermiştim mazlum kıtanın çocuklarına; “Canım çocuklarım, size kalbimizi bırakıp döndük. Sizden öğrendiklerimi ve sizi hayatımın sonuna kadar unutmayacağım. Sırtımda yük olarak taşımaktansa ulaştırabileceğim kadar uzaklara ulaştıracağım, o yükü dağıtacağım. Bir dahakine lolipop yemeyi daha çok çocuğa öğreteceğim siz ise beni olana şükrünüz ve olgunluğunuz ile daha çok utandıracaksınız.”
Ve sözümü tuttum, tutmaya da devam edeceğim. İlk seyahatimi 19 yaşımda gerçekleştirmiştim, içimde oldukça hüzün, durgunluk ve çaresizlik vardı. İkinci seyahatimde ise daha bilinçliydim, asıl gönüllülüğün evrensellikten oluştuğunu, evrensel dilin de kalp olduğunu bana gösteren bir seyahatti. Kalbim yerinden çıkacak kadar heyecan, bilinç, görev tutkusu ve tabii ki yine hüzün vardı. Heyecanım çocuklara ve kendime verdiğim sözleri tutacak olmamdan kaynaklıydı. Hüznüm yapabileceklerimizin sınırlı oluşundan geliyordu.
Sınırları aşmak bizim işimiz dedik ve insani yardımın her noktasına dokunmaya çalıştık. Belki de kilometrelerce uzakta olduğu için temiz içme suyuna ulaşamayan insanların mahallelerine su kuyuları açtık. Açılan su kuyularının mutluluğunu yerli halk ile birlikte şenliklerle kutladık. Yetimhanelerde gıda kolisi, sıcak yemek dağıtımı yaptık. Camilerde ve yetimhanelerde sabun dağıttık. Çocuklar mutlu olsun diye balon, çikolata dağıttık ve tabii ki daha çok çocuğa lolipop yemeyi öğrettik. Daha çok işimiz var, yola çıkmaya ve paylaştıkça çoğalmaya hazırız.
